Tytułowy problem publikacji giełkot jest zaburzeniem, o którym wiedza nie jest bardzo rozpowszechniona zarówno wśród terapeutów, lekarzy jak i ogółu społeczeństwa, nie jest to też zaburzeniew pełni rozpoznane i opisane. Mimo iż giełkot nie jest częstym zaburzeniem, prędzej czy później każdy praktykujący logopeda spotka się z osobą z giełkotem. Nierzadko specjaliści nie mają wystarczającej wiedzy na temat istoty tego zaburzenia i przebiegu terapii, czy też mylnie je interpretują i utożsamiają z jąkaniem.
Tak jak zaznaczyła autorka, Manon Spirit, na omówienie tego zagadnienia na studiach logopedycznych w Niemczech poświęca się niewiele godzin dydaktycznych. Z podobną sytuacją spotykamy się również w Polsce, gdzie często zagadnienie to jest pomijane lub omawiane w sposób skrótowy w kształceniu przyszłych logopedów i rzadko pojawia się w publikacjach logopedycznych. Drugą ważna kwestią jest to iż, osoby z giełkotem często same nie szukają specjalistycznej pomocy, gdyż nie mają świadomości swojego zaburzenia, bądź też nie wiedzą, iż wsparcie jest możliwe.
W Polsce tematyką giełkotu, określanego też w polskiej terminologii logopedycznej mianem mowy bezładnej, dawniej trzepotaniem mowyzajmowali się głównie: W. Kostecka, A. Pruszewicz,
Z. Tarkowski i M. Smul, T. Woźniak i K. Węsierska .
Autorka, jak zaznacza we wstępie, zdecydowała się na przybliżenie tego zagadkowego zaburzenia
i przygotowania podręcznika na temat diagnostyki i terapii z osobami dotkniętymi giełkotem. Przez kilka lat aktywnie działała w strukturach International Cluttering Association (ICA) – Międzynarodowego Stowarzyszenie Giełkotu, gdzie pełniła funkcję osoby odpowiedzialnej za kontakty z terapeutami na terenie Niemiec. Niniejsza pozycja prezentuje w bardzo przystępny sposób zagadnienie giełkotu od strony teoretycznej oraz praktycznej, wypływając wprost z doświadczeń terapeutycznych autorki. Ważną część stanowi aneks, który zawiera narzędzia diagnostyczne (arkusz wywiadu, kwestionariusz zaburzeń płynności mówienia)oraz przykładowe materiały przydatne w terapii mowy bezładnej. Sądzę, że terapeuci docenią praktyczne walory tej pozycji, skorzystają z licznych wskazówek i pomysłów, w jaki sposób pomóc osobie z giełkotem poradzić sobie z tym zaburzeniem.
Giełkot Jak zrozumieć osoby mówiące niewyraźnie Manon Spruit
